Op 21 April 2025, om 7:35 vm, het Jorge Mario Bergoglio – bekend aan die wêreld as Pous Franciskus – sy laaste asem uitgeblaas. En in daardie oomblik het die man wat beweer het dat hy die “Voorganger van Christus” was, voor die ware Christus gestaan, nie in wit gewaad nie, maar gestroop van titel, “geseënde klere” en menslike eer.
Die dood is geen aansiener van pouse nie. Dit skeur deur alle kerklike kledingstukke en laat net wat ewig is. En vir ‘n man wat een van die magtigste godsdiensstelsels op aarde verteenwoordig het – ‘n stelsel wat dit waag om homself die Kerk te noem – is sy dood nie bloot ‘n aardse gebeurtenis nie. Dit is ‘n kosmiese herinnering: God word nie bespot nie (Galasiërs 6:7).
Rome sal hom heilig verklaar. Die wêreld sal sy diplomasie, sy intergeloofsuitreik, sy sosiale hervormings onthou.
Hy het afgodedienaars en ateïste verwelkom, geseën wat God vervloek het en menslike tradisies bo die Woord van God verhef.
Maar die Hemel weeg nie mense volgens sentiment nie. Dit weeg hulle volgens die waarheid. En die evangelie wat Rome verkondig is nog ‘n evangelie (Galasiërs 1:6–9) – ‘n Christus + werk evangelie, waar sakramente wedergeboorte vervang, tradisie die Skrif oorskadu, en die Pous dit waag om te sit op ‘n plek wat net vir Christus gereserveer is.
Laat dit bekend wees: Daar is nie so ‘n amp soos “Voorganger van Christus nie.” Daardie titel behoort aan die Heilige Gees alleen (Joh. 14:26). Die Pous is nie Petrus se opvolger nie, maar die teologiese afstammeling van die Fariseërs – diegene wat in Moses se stoel sit en swaar laste op ander bind terwyl hulle weier om dit self te dra (Matteus 23:4).
Ons verheug ons nie in die dood nie. Maar ons bewe as ‘n man wat aan die stuur van ‘n stelsel gestaan het wat miljoene verdoem, nou voor die God staan wat sonder partydigheid oordeel. Geen pouslike ring sal hom red nie. Geen toegeeflikheid sal hom red nie.
Laat die Kerk van Rome treur. Laat die wêreld prys. Maar laat dié met oë sien: ‘n Ander man wat die plek van Christus geëis het, het in die hande van die Lewende God geval (Hebreërs 10:31).
Laat dit ‘n duidelike oproep wees: Pouse sterf. Maar die Woord van die Here is tot in ewigheid…
Mag dit ’n oomblik wees waar ons daaraan herinner word om die ware evangelie te verkondig – verlossing uit genade alleen, deur geloof alleen, in Christus alleen – nie deur die mis nie, nie deur Maria nie, nie deur aflate of priesterlike vryspraak nie, maar deur die voltooide werk van Jesus Christus, die enigste Middelaar tussen God en mens.
Vlug uit Rome. Vlug elke evangelie wat bydra tot die kruis. Hardloop na Christus – die enigste Hoof van die Kerk, die enigste Priester, die enigste Verlosser.
Laat ons nie huil oor die man nie, maar oor die miljoene wat nog vasgevang is in ‘n stelsel wat nie kan red nie.
Pous Franciskus is dood.
Maar Christus leef.
Laat hy wat ore het om te hoor, hoor.
Jeremiah Knight
Die Hervorming Herlewing
