Ramaphosa se magsbasis in die ANC kan meer broos wees as wat voorheen gedink is.
Na aanleiding van berigte oor Simelane se aanvaarding van geld van Ralliom Razwinane, wat dikwels in die VBS-skandaal as ‘n “regmaker” verwys word, word daar nou ernstige vrae gevra oor president Ramaphosa se politieke wil en mag.
As hy nie kan optree teen iemand teen wie daar dwingende bewyse van oortreding is nie, wanneer kan hy dan optree? Sy magsbasis in die ANC kan meer broos wees as wat voorheen gedink is.
’n Verklaring is verlede week uitgereik waarin gesê word dat hy Simelane uit haar kabinetsposisie verskuif. Sy is egter nie verwyder nie, net eenvoudig met Mmamoloko Kubayi omgeruil en is nou die minister van menslike nedersettings.
Die groot vraag is: hoekom het hy haar nie heeltemal uit die Kabinet ontslaan nie?
Sy is nie formeel van oortreding aangekla nie. Ramaphosa het nie teen adjunkpresident Paul Mashatile opgetree nie, ten spyte van bewyse wat daarop dui dat hy onwettig by staatsgeld baat, dus kan hy nie nou teen Simelane optree nie.
As dit die geval is, sal dit toon dat Ramaphosa slegs teen iemand kan optree wanneer die Nasionale Vervolgingsgesag (NVG) ‘n klag teen hulle lê.
Mashatile en Simelane sluit aan by die geledere van mense soos adjunkminister van waterwese, David Mahlobo, Zweli Mkhize en Malusi Gigaba, wat steeds die ANC verteenwoordig, ondanks sterk en openbare bewyse van oortredings teen hulle.
Dit dui daarop dat die hoofrede waarom Ramaphosa nie sulke lede verwyder het nie, is omdat hy nie kan nie, aangesien hulle steeds aansienlike steun in die ANC het.
Dit sal verduidelik hoekom Ramaphosa so min hervormings in werking gestel het. Dit is omdat die meerderheid se siening in die ANC teen hervorming en die verwydering van diegene wat korrup is (as Ramaphosa die waarheid praat wanneer hy hierdie stellings maak) is.
Die enigste moontlike gevolg hiervan is dat die ANC vanaf 2026 steeds stemme sal verloor.
