Na ‘n dag van protes, onrus en bloedvergieting het Keniaanse president William Ruto die nasie toegespreek met ‘n boodskap van hartseer en krag.
Hy sê “wettige” betogings teen sy beleid is “gekaap deur ‘n groep georganiseerde misdadigers,” het hy gewaarsku en gesê dat sy regering alle middele tot sy beskikking sal gebruik om ‘n herhaling van die geweld te voorkom – “teen watter prys ook al”.
“Vandag se gebeure is ‘n kritieke punt oor hoe ons reageer op bedreigings vir ons vrede,” het hy gesê. “Ons sal verseker dat ‘n situasie van hierdie aard nie weer herhaal nie.”
Die president se boodskap was ‘n poging om beheer terug te neem na dae van straatbetogings wat in sterkte en getal gegroei het. Dinsdag het dit eskaleer met minstens vyf mense wat doodgeskiet en honderde beseer is.
Maar op die langer termyn moet sommige rondom mnr Ruto vrees dat dinge dalk nie so eenvoudig is nie, en dat die vooruitsig van moeilike keuses bestaan.
Die verstrengelde mnr Ruto, wat in 2022 verkies is om korrupsie te verminder, die land se wankelende ekonomie te ondersteun en die armes te help, staar nou ‘n ongekende rebellie in die gesig teen ‘n wetsontwerp wat hy sê hy is ‘n noodsaaklike deel van sy plan om die nasie te bou.
Dit sal dalk makliker wees om te weet watter kant toe om te draai as die opposisie wat mnr. Ruto in die gesig staar binne die parlement ingeperk is.
Mnr Ruto, ‘n skerpsinnige politieke speler, adjunkpresident vir byna ‘n dekade voordat hy tot die topposisie verkies is, het jare se ondervinding in die politiek om dinge gedoen te kry.
Maar nou is die magte wat teen hom gepak word, iets waarlik buite sy beheer.
‘n Beweging wat organies gegroei het uit ontevredenheid wat op sosiale media uitgespreek is, het gegroei tot ‘n kragtige rebellie wat die strate van dorpe regoor die land gevul het.
In die hoofstad was die kantoor van die goewerneur van Nairobi, stadsaal en die land se parlement vanmiddag almal aan die brand gesteek.
Die betogers het die dag begin met ‘n “totale stilstand”.
En aan die einde van ‘n dag van chaos en paniek regoor die land, dikwels teen die geluid van traangas en soms lewendige vuur van die polisie, is daar geen twyfel dat hul woede gehoor is nie.
In reaksie hierop het mnr Ruto gekies om nie toe te gee aan die eise van die betogers deur sy begroting te laat vaar nie – maar het teen hulle teruggedruk in ‘n poging om die land te kalmeer.
Sommige in sy regering sal dalk wonder of hy daardie posisie kan beklee, en waar dit sy omstrede finansiële wetsontwerp op die langer termyn laat.
Mnr Ruto het aangevoer die reeks nuwe belasting noodsaaklik is om Kenia se skuld te beheer – ‘n reusebedrag van meer as $80 miljard (£ 63 miljard), wat die land meer as die helfte van sy jaarlikse belastinginkomste kos om te diens. Kenia het vroeër vanjaar ‘n herstrukturering van sy internasionale skuldverpligtinge verseker – iets wat onmiddellik ‘n oplewing in die waarde van sy geldeenheid gedruk het.
Mnr Ruto, wat toenemend gesien word as een van Afrika se voorste staatsmanne, wat onlangs teruggekeer het van ‘n staatsbesoek aan die Withuis, verstaan die belangrikheid daarvan vir sy land se ekonomie om ‘n wanbetaling op sy skuldbetalings te vermy.
Vir diegene in sy regering was die berekening dat die beheer van die staatsfinansies deur die belastinglas te verhoog, verkieslik was bo die besnoeiing van openbare dienste.
Die wetsontwerp, wat volgende Maandag wet sou word, het oorspronklik tientalle nuwe of verhoogde belasting ingebring op alles van motoreienaarskap en finansiële transaksies tot sanitêre doekies.
Verskeie van die mees omstrede belastings is reeds laat vaar ná konsultasie met die publiek.
Maar die omstredenheid oor die begroting volg op ander inkomste-verhogingsmaatreëls wat deur mnr Ruto ingestel is, insluitend verhoogde belasting vir gesondheidsorg en laekostebehuising.
En vir diegene wat op straat is, is daar ‘n derde oplossing vir die regering beskikbaar, behalwe om dienste te sny of belasting te verhoog.
Baie blameer die land se finansiële probleme op korrupsie, met belastingbetalers wat versigtig is om meer te betaal te midde van ‘n gebrek aan vertroue oor die deursigtigheid van die staat.
Vir mnr Ruto is dit miskien die skaduwees van hierdie verlede wat sy huidige posisie so moeilik maak.
Hy is dalk ‘n nuwe president, en met ‘n fokus op groen energie en tegnologie het hy beslis nuwe idees oor waarheen hy Kenia wil neem.
Maar vir baie op straat beteken mnr Ruto se rekord as ‘n senior figuur in die regering oor ‘n tydperk wat deur korrupsie geskend is niks en dit is moeilik om hom met hul belasting te vertrou.
Vandag se gebeure in Nairobi pen mnr Ruto oënskynlik nou in ‘n stywe hoek.
Hy het veroordeling in die gesig gestaar vir wat baie Keniane as ‘n hardhandige reaksie op betogings in die straat beskou, en hy het gekies om direk diegene aan te pak wat hy blameer omdat hulle die betogings buite beheer laat raak het.
Maar min van diegene wat uitgekom het om hul stemme in Nairobi en regoor die land te laat hoor, toon enige teken dat hulle opgee.
Toe mnr Ruto verlede jaar die nasie toegespreek het in sy inhuldigingstoespraak, het hy direk met die land se polities aktiewe jeug gepraat.
“My politieke reis,” het hy aan hulle gesê, “het net so begin as ‘n jong veldtogvrywilliger, pas uit die universiteit.”
“Jou ervaring en lesse wat jy geleer het, moet die basis vorm vir jou leierskapsreis.”
Nou is dit ‘n konfrontasie met ‘n jeuggeleide beweging wat baie beskou wat die grootste uitdaging vir gesag in Kenia stel sedert die land se onafhanklikheid in 1963.
Die volgende dae sal vir mnr Ruto deurslaggewend wees, met ‘n kragmeting wat waarskynlik sal voortduur tussen sy regering en baie van sy mense.
